Kontynuując zbiór artykułów dotyczących nowych zasad poboru podatku u źródła (WHT), należy zwrócić uwagę na zasady obowiązujące w przypadku wnioskowania o zwrot pobranego WHT od wypłat powyżej 2 milionów zł na rzecz danego kontrahenta zagranicznego w roku podatkowym.
Zgodnie z nowymi przepisami, polski podmiot wypłacający należności podlegające WHT jest każdorazowo zobowiązany do poboru WHT według podstawowej stawki (20%/19% w przypadku dywidend), jeżeli łączna kwota należności podlegających WHT wypłaconych danemu zagranicznemu podmiotowi w roku podatkowym przekracza 2 miliony zł. Znowelizowane przepisy o WHT w dalszym ciągu dopuszczają możliwość skorzystania ze zwolnienia ustawowego lub z obniżonej stawki WHT przewidzianej w danej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Nadwyżkę kwoty pobranego WHT nad kwotą należną fiskusowi można zatem odzyskać. Niezbędne do odzyskania takiej nadwyżki będzie złożenie wniosku do organu podatkowego.
Kto może złożyć wniosek?
Wniosek o zwrot WHT może złożyć podatnik (podmiot otrzymujący należność), ale też płatnik (podmiot wypłacający należność) – jeżeli płatnik wpłacił podatek z własnych środków.
Płatnik będzie zatem uprawniony do złożenia wniosku o zwrot WHT, jeżeli poniósł ciężar ekonomiczny podatku. Sytuacja taka może mieć miejsce w szczególności w przypadku, w którym w umowie pomiędzy kontrahentem a płatnikiem znajduje się tzw. klauzula ubruttawiająca (gross-up) która zobowiązuje płatnika do zapłaty na rzecz kontrahenta należności w wysokości nieuwzględniającej WHT.
Co powinien zawierać wniosek?
Wniosek powinien zawierać między innymi oświadczenie co do zgodności z prawdą faktów przedstawionych we wniosku oraz co do zgodności z oryginałem dokumentacji załączonej do wniosku. Dodatkowo, obowiązek złożenia takiego oświadczenia istnieje także na dalszym etapie postępowania w odniesieniu do przedstawianych kolejnych faktów oraz przekazywanej uzupełniającej dokumentacji.
Do wniosku o zwrot podatku dołącza się dokumentację pozwalającą na ustalenie zasadności zwrotu. W szczególności, do wniosku należy dołączyć certyfikat rezydencji podatnika, dokumentację w zakresie przelewów bankowych lub innych dokumentów dotyczących rozliczeń z którymi wiązała się zapłata podatku, oświadczenie podatnika o prowadzeniu rzeczywistej działalności gospodarczej wraz z uzasadnieniem oraz oświadczenie podatnika o posiadaniu przez niego statusu rzeczywistego właściciela (więcej TUTAJ).
Co więcej, występujący z wnioskiem płatnik powinien dołączyć do wniosku dokumentację potwierdzającą, że płatnik jest zobowiązany do zapłaty podatku z własnych środków i ponosi ciężar ekonomiczny WHT. Można domniemywać, że chodzi o postanowienia danej umowy z kontrahentem zagranicznym zawierające tzw. klauzulę ubruttawiającą.
Termin zwrotu – do sześciu miesięcy, ale…
Co do zasady, zwrot WHT ma następować „bez zbędnej zwłoki”, nie później jednak niż w terminie 6 miesięcy od dnia wpływu wniosku. Niemniej jednak, do powyższego terminu nie będzie wliczać się m.in. opóźnień spowodowanych z winy strony albo z przyczyn niezależnych od organu. Zatem, termin 6 miesięcy ulegnie przedłużeniu np. o czas potrzebny na odpowiedź na ewentualne wezwania organu podatkowego.
Organ podatkowy w celu weryfikacji prawdziwości i poprawności treści wniosku będzie uprawniony do dokonywania szeregu działań, polegających m. in. na wystąpieniu z wnioskiem o udzielenie informacji podatkowych do właściwego organu innego państwa. Weryfikacja zasadności wniosku o zwrot podatku może obejmować również przeprowadzenie kontroli podatkowej na terytorium państwa siedziby podatnika dla celów podatkowych. Podjęcie takich działań przez organ podatkowy może znacznie przedłużyć weryfikację przez organ podatkowy zasadności wniosku o zwrot WHT. Otwartym pozostaje pytanie, jak często organy podatkowe będą korzystać z przyznanych uprawnień.
Dodatkowo, organ podatkowy jest uprawniony do przedłużenia powyższego 6-miesięcznego terminu jeżeli uzna, że posiadane przez niego informacje wskazują na wysokie prawdopodobieństwo niezasadności zwrotu oraz wyczerpano dostępne w prawie krajowym możliwości uzyskania informacji pozwalających na dokonanie zwrotu. Organ podatkowy przedłuża 6-miesięczny termin do czasu zakończenia weryfikacji wniosku w ramach kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej lub postępowania podatkowego – czyli w zasadzie na czas bliżej nieokreślony.
Jak składać wniosek?
Wniosek o zwrot WHT składa się w postaci elektronicznej. Struktura logiczna została opublikowana w Biuletynie Informacji Publicznej, na stronie WWW Ministerstwa Finansów [LINK].
W ten sam sposób – tj. w postaci elektronicznej – będzie następować uzupełnienie wniosku o zwrot podatku w zakresie przedstawienia organowi podatkowemu dalszych faktów oraz przekazania uzupełniającej dokumentacji.
Wniosek o zwrot WHT – czy to dobre rozwiązanie?
Konieczność „automatycznej” wpłaty WHT do urzędu skarbowego może być dla polskich płatników istotnym obciążeniem z perspektywy ekonomicznej z uwagi na konieczność „zamrożenia” kwoty pobranego WHT na rachunku bankowym urzędu skarbowego w przypadku dokonywania większych wypłat. W skali roku, wysokość takich „zamrożonych” kwot może być znacząca.
Wprowadzenie instytucji wniosku o zwrot WHT nie rozwiązuje powyższych problemów. Termin 6-miesięczny przewidziany na dokonanie zwrotu jest bowiem terminem dość odległym. Dodatkowo, wprowadzenie przepisów pozwalających organom podatkowym na przedłużenie terminu na zwrot daje podstawy aby przypuszczać, że w wielu przypadkach płatnicy/podatnicy na zwrot podatku będą musieli czekać jeszcze dłużej. Praktyka pokaże, czy możliwość przedłużania terminu na zwrot WHT nie będzie przez organy podatkowe nadużywana.
Co więcej, wniosek o zwrot WHT jest wnioskiem o charakterze sformalizowanym, co będzie stanowić dla wnioskujących o zwrot dodatkowe obciążenie administracyjne. Do złożenia takiego wniosku trzeba się odpowiednio przygotować – zwłaszcza pod kątem dokumentów, które powinny zostać załączone do takiego wniosku.
Należy również zauważyć, iż konstrukcja omawianych przepisów – która uprawnia płatnika do złożenia wniosku o zwrot WHT wyłącznie jeżeli wpłacił podatek z własnych środków – może spowodować wzrost popularności tzw. klauzul ubruttawiających (gross-up). Możliwość uniknięcia przez kontrahentów zagranicznych konieczności dochodzenia zwrotu WHT od polskiego fiskusa może stanowić istotną kwestię w trakcie negocjacji warunków współpracy z takimi kontrahentami.
Autorzy:
- Maciej Fiedorczuk, aplikant adwokacki, associate w Enodo Advisors
- Jarosław Józefowski, radca prawny, associate w Enodo Advisors
